Confession I see my reflection in the water of the stream and confess: There is nothing heavier than the eye of man, he will see everything, he will desire everything, he will collect everything in himself. I saw the mountain and wished for its size. To be strong and powerful. To stand firm under the heavens. To rise above the dusty earth, proud and defiant. I saw the sea and wanted to conquer it. To measure its size and depth. To bridle the waves and rule with their loud and noisy screams while they burst from the rocks in an admirable rush. I saw the sky and wanted to conquer it. To put it in the frame of my view. To think I could count the stars. Forgive my arrogance, Lord. All I had to do was see my face in the stream. To realize that I am just a grain of river sand. Just a pale image of your majesty, which can disappear in an instant, just like as the wind erases the reflection in the water with just one breath. ПРИЗНАНИЕ Го гледам својот одраз во водата на потокот и признавам: Нема ништо потешко од окото на човекот, се ќе види, се ќе посака, се ќе собере во себе. Ја видов планината и ја посакав нејзината големина. Да бидам силен и моќен. Цврсто да стојам под небесата. Да се издигнувам над прашливата земја, гордо и непокорно. Го видов морето и посакав да го освојам. Да му ја измерам големината и длабочината. Да им ставам узди на брановите и да загосподарам со нивниот силен и бучен вресок додека во восхитувачки налет се распрснуваат од карпите. Го видов небото и посакав да го покорам. Да го ставам во рамката на својот поглед. Да помислам дека можам да ги избројам ѕвездите. Прости ми ја господе мојата надменост. Се што требаше е да го видам својот лик во потокот. За да сфатам дека сум само зрнце речен песок. Само бледа слика на твојата величественост, која може да исчезне за миг, исто како што ветрот со само еден здив го брише одразот во водата. Only The Night Knows Only the night knows the pulse of silence, the sound of my longing traveling from mine to your dream and envelops your body in rapture, like a gentle cloud covers them all the secret curves, all the drops of sweat on your skin. Only the night knows how to be a secret confessor and listens to me confidentially how I create you from words and sighs, how I hide you in a perfect poem which long after us will come alive with passion on the lips of lovers in love. САМО НОЌТА ГО ПОЗНАВА Само ноќта го познава пулсот на тишината, звукот на мојот копнеж кој патува од мојот до твојот сон и во занес ти го обвиткува телото, како нежен облак ги покрива сите тајни облини, сите капки пот на твојата кожа. Само ноќта умее да биде таен исповедник и доверливо ме слуша како те создавам од зборови и воздишки, како те сокривам во совршена песна која долго после нас со страст ќе оживува на усните на вљубените љубовници. Waiting When the sky is torn apart by thousands from the roar of your smile, when he is torn apart by so many thousands, so insanely deadly thousands, the world becomes a little differently colored; Unacceptably mixing yellow and sunflowers, the violinist plucks another string before he could play the Andalusian Romance, somewhere deep in the night, the dogs betray the thief who decided to cheat the window, behind which dreams, as on the moon, the red seed; unexpectedly all experiments turn blue on a worm who desire to wake up like a butterfly, brave are those who believe in rainbows; I confess all my doubts to you and wait. If you came, I would be sick for three days, if you didn't come maybe even more. Then, my darling, maybe is the best to take off your dress and naked like that just start sleeping. ЧЕКАЊЕ Кога небото го раскинуваат илјадници од татнежот на твојот насмев, кога го раскинуваат толку илјадници, толку налудничаво смртоносно илјадници, светот станува малку поинаку обоен; Недозволиво мешајќи жолто и сончогледи, виолинистот кине уште една струна пред да успее да ја отсвири Андалузиска романса, некаде длабоко, кучињата го издаваат крадецот кој решил да прелаже еден прозорец, зад кој сонува како на месечина црвеното семе; неочекувано се претвораат во сино сите експерименти на еден црв да се разбуди како пеперутка, храбри се оние кои веруваат во виножита; Јас чекам. Кога би дошла би боледувал три дена, кога не би дошла можеби и повеќе. Тогаш, драга, толку најдобро е - соблечи го фустанот и така гола започни да спиеш.
Silvana Dimitrievska is graduated philologist and journalist. She was the coordinator of the literary circle ‘Mugri’ and the editor of the poetry almanac of the same name. She is represented in the Anthology of recent Macedonian poetry for young people Purpurni izvori by Suzana V. Spasovska, the anthology One Hundred and One Poems, edited by famous Macedonian poetess Svetlana Hristova Jocic, the collection of poetry and short prose by young people from the former Yugoslav territories Manuscript 30. Silvana writes poetry, short prose, essays and haiku verses. She is the author of the anthology Angels with five wings, published as part of Struga evenings of poetry. She appears as a reviewer of several collections of poetry by young authors. She is the winner of the second and third ‘Blaze Koneski’ prize for a scientific essay. For her first collection of poetry, “You, who came out of a song”, she won the prestige national ‘Aco Karamanov’ award. For her short story ‘Butterfly Skirt’ he won the first prize of the contest ‘I tell a photo 2021’ announced by the Holocaust Fund of the Jews of Macedonia. Her poem “Soil” won the second award on the International Poetry Festival “Literary Sparks 2023”. This year, she also won several national and international awards and recognations.
Confessions 